penjuru angin

Nomina (n)

  1. mata angin; arah datangnya angin: dari delapan ~ angin berdatanganlah tamu-tamu Baginda Raja
KBBI III

Kata Dasar

angin; juru; penjuru

penjungkirbalikan ~ penjuntaian ~ penjura ~ penjurian ~ penjuru ~ penjuru angin ~ penjurus ~ penmes ~ penobatan ~ penodong ~ penodongan